Typesetting


Określenie typesetting - skład tekstu według Wikipedii to historyczny termin zecerski oznaczający tekst, który został złożony z czcionek. Jego cechami były ustalony krój pisma o określonej odmianie i stopniu.


W napisach są to 3 elementy:


  1. Prezentacja tłumaczenia wymawianych dialogów tak, by były czytelne i zrozumiałe dla oglądającego.
  2. Przypisy różnych tekstów widocznych na wideo np tytułu odcinka, czasu rozgrywania akcji czy też teksty widoczne w tle. Szczególnie w taki sposób, by oglądający pomyślał, że ten tekst jest oryginalnie w tym wideo, nie zapominając oczywiście o czytelności i możliwości jego przeczytania, bo jeśli cały ekran tekstu pojawia się przez ułamek sekundy to robienie tego efektu mija się z celem, bo oglądający nie przeczyta nawet jego małej części. Ewentualnie można wtedy przypis zrobić do rzeczy najbardziej istotnych.
  3. Pozostałe teksty, (logo, stopka, karaoke, itd. itp.) które powinny zostać wyświetlone na wideo.


Dla fansubberów słowo typesetting głównie odnosi się do punktu 2 i 3.


Dalsza części tego tematu pokazuje jak poprawnie tworzyć typesetting, lecz niestety wszystko zależy od dobrego gustu, którego ciężko nauczyć.


Typesetting dialogów


Głównym celem typesettingu dialogów jest czytelność, cała reszta to niepotrzebny dodatek. Napisy, których nie idzie przeczytać mijają się z celem. Pamiętaj, że napisy często wymagają szybkiego czytania więc łatwe rozróżnienie znaków to podstawa. Aby zachować dobrą czytelność:


  • Używaj prostych, przejrzystych, nie przesadnych krojów. Czcionki Sans-serif są akceptowalne aczkolwiek przy małych rozdzielczościach są strasznie rozmyte i wyglądają paskudnie. Należy także unikać zbyt wąskich czcionek. Małe kapitaliki nie nadają się do napisów, ponieważ nie można w nich rozróżnić dużych i małych liter. Używanie podstawowych czcionek takich jak Arial, Verdana czy Helvetica nie jest złym pomysłem, jeśli preferujesz mniej oklepane czcionki, lecz wciąż czytelne możesz wykorzystać Trebuchet MS czy Calibri. Należy też pamiętać by czcionka zawierała wszystkie polskie znaki i pozostałe znaki interpunkcyjne, przykładowo by np zamiast myślnika czy kropki nie pojawiała się kratka, to też bardzo rozprasza przy czytaniu.
  • Ustaw nie za cienką obwódkę, w przypadku rozdzielczości DVD wystarczy 2 px ale w przypadku FullHD ta sama wartość już ewidentnie nie wystarcza. Kolory są ważne im większy kontrast między nimi. tym lepiej. Biały tekst z czarną obwódką jest wystarczający, lecz jak ktoś lubi inne wciąż czytelne połączenia to należy pamiętać, by czcionka była w jak najjaśniejszym kolorze a kolor obwódki był o wiele ciemniejszy, ładnie wyglądają połączenia typu np jasnoniebieska czcionka i ciemnoniebieska obwódka. Były takie grupy amerykańskie, które swego czasu ustawiały w ten sposób podstawowym postaciom różne style w kolorach zbliżonych do koloru włosów / oczu. Cień jest opcjonalny lecz jak już ma być to lepiej niech jest półprzezroczysty by nie pogarszał czytelności.
  • Ustaw odpowiednią wielkość liter (od 22 w przypadku małych rozdzielczości np 640x480, do 80 w przypadku FullHD) i marginesów. Najlepiej ustawić marginesy prawy i lewy powyżej 100px, by w przypadku, gdy zapomnimy podzielić linijki nie wyświetliło nam linii na długość całego ekranu. Pionowy margines ustawić zwykle powyżej 20 czy nawet 30 dla FullHD. W przypadku gdy napisy chcemy wyświetlić na telewizorze musimy uwzględnić overscan który zajmuje od 5 do nawet 17.5% wielkości obrazu. Nie wiem jak inni ale z własnych doświadczeń wiem, że jak tekst jest za duży to nawet jak wszystkie inne rzeczy są w normie, to czyta się go wolniej, z prostej przyczyny, trzeba prześledzić większą część ekranu.
  • Upewnij się, dialogi nie przekraczają dwóch linijek (no chyba, że dużo osób mówi w tym samym czasie), linijki nie powinny zawierać więcej niż 43 znaków i nie zawierać zbyt dużo tekstu w stosunku do czasu ich trwania, w tym przypadku pomocny jest licznik znaków w linijkach i ilość znaków na sekundę (zob. Edycja napisów). W przypadku gdy tekst nie mieści się w dwóch linijkach należy go zwęzić bądź rozbić na osobne linie.


Typesetting przypisów


Zwykle przypisy są osiągalne w formacie ASS, ale przy złożonych efektach wykorzystywano nawet Adobe After Effects, ostatnio przyszła moda na program Mocha, który w ASS potrafi dość dobre odwzorowanie ruchu zrobić. Wszystko po to by przypis jak najbardziej pasował do elementu wideo. Nie mam tu zamiaru pisać jak tworzyć efekty tylko dać kilka wskazówek:


  • Czy ten przypis jest naprawdę potrzebny do zrozumienia fabuły? Próba tłumaczenia każdego tekstu pojawiającego się na wideo jest szaleństwem, a i tak sprawi że napisy będą nieczytelne.
  • Często przypis potrzebny do zrozumienia fabuły (np list) jest czytany na głos, w takim przypadku można spokojnie pominąć tworzenie takiego przypisu, który i tak nie zostanie przeczytany. Nie należy tworzyć niepotrzebnych przypisów, by pokazywać, czego ja to nie potrafię.
  • Czy jesteś w stanie zrobić czytelny przypis? Na przykład, gdy mamy mało miejsca lepiej nie pisać małymi literkami, tylko napisać notkę u góry ekranu, która będzie o wiele bardziej czytelna.
  • Czy przypis da się przeczytać w czasie jego trwania? Lepiej umieścić tylko część informacji istotnych, np w przypadku całej listy kontaktów w komórce podpisać tylko ten istotny, bo wszystkich i tak nie da się przeczytać na raz.


Typesetting pozostałych tekstów


W tym przypadku to można już bardziej poszaleć, przykładowo logo można bardzo zbliżyć czcionką i kolorystyką do tytułu, ale bez przesady jakaś czytelność pozostać powinna, no chyba że chcemy, widz nie zdołał tego przeczytać to samo z karaoke, patrząc na niektóre efekty karaoke odnoszę wrażenie że one są tylko do szpanowania i nie da się w żaden sposób przeczytać śpiewanej sylaby albo nawet całego tekstu bo czcionka jest taka fikaśna i tekst ma ustawione rozmycie albo jakieś przesadne błyski, które aż rażą po oczach.




Created with the Personal Edition of HelpNDoc: Create help files for the Qt Help Framework